Stowarzyszenie zaleca:

1. Podejście do ryzyka choroby od strony przewidywalności.
2. Postrzeganie choroby jako zmiany stanu fizjologicznego, na podobieństwo zmian zachodzących między ciałami fizycznymi. Aby zrozumieć zmiany stanów ciał fizycznych, odwołujemy się do praw termodynamicznych. I podobnie, aby określić stan zdrowia, należy obrać za punkt wyjścia biologię.
3. Uświadomienie konsekwencji dynamicznych:
   • Modyfikacje stanu zachodzącego w wyniku zmiany parametrów, co nazywamy stresem biologicznym.
   • Praw nielinearnych (efekt progowy).
   • Trwania uzależnionego od rozmiarów danego układu.
   • Ról losowych fluktuacji wewnętrznych.
4. Adaptację do cech szczególnych człowieka jako istoty ludzkiej, czyli uwzględnienie:
   • Pojęcia sieci biologicznych.
   • Interakcji sprzężonych i równoległych tych sieci.
   • Pojęcia pamięci, a co za tym idzie, nagromadzenia niespecyficznego stresu biologicznego, który stanowi indywidualną ewolucję i jest obrazem wewnętrznym globalnej ewolucji świata zewnętrznego. To nagromadzenie może być procesem dojrzewania, procesem nauki, ale jednocześnie może stać się procesem chorobotwórczym. I to też pozwala wyjaśnić głębokie zmiany, które zaczęły się pojawiać w epidemiologii i historii naturalnej chorób około 30 lat temu.
5. Modulowanie systemów biologicznych ocenianych z punktu widzenia profilaktyki zindywidualizowanej.
6. Wspólną interpretację biologii funkcjonalnej i badania klinicznego, dzięki którym można rokować co do stanu zdrowia, czyli biologię kliniczną stosowaną na rzecz zindywidualizowanej profilaktyki.

*Źródło : Mediprevent – Francuskie Stowarzyszenie Lekarzy na rzecz Medycyny Zapobiegawczej
http://biologie-clinique-appliquee-a-la-prevention-personnalisee.com/